Ta piękna historia z książki Treasures Against Time – autorki Brendy Lewis Rosser, opisuje wydarzenie z życia doktora Lewis’a, słynnego amerykańskiego ucznia Mistrza i byłego wiceprezydenta Self-Realization Fellowship.
Uczniowie zawsze byli podekscytowani, kiedy Mistrz planował zabrać ich na specjalne wydarzenie. Pewien niezapomniany wieczór w sierpniu 1940 roku, nie był wyjątkiem. Kierowca Mistrza zaparkował samochód przed głównym wejściem do Mount Washington, głównej siedziby Self-Realization Fellowship. Uczniowie zebrali się przy samochodzie, przygotowując się do wyjazdu do Hollywood Bowl na koncert prowadzony przez dyrygentkę – Antonię Brico.
Następnego ranka, doktor Lewis miał wracać pociągiem do Bostonu, aby po trzydniowej nieobecności, powrócić w poniedziałek rano do pracy z pacjentami w swoim bostońskim gabinecie dentystycznym.
Zwykle Mistrz był bardzo zajęty do ostatnich chwil przed wyjazdem. Ktoś zawsze próbował się z nim osobiście lub telefonicznie skontaktować. Uczniowie, w tym również dr. Lewis, spokojnie czekali przy samochodzie. Czekając, doktor mimowolnie położył rękę na zacięciu otwartych drzwi samochodu; właśnie wtedy pani Lewis, odruchowo, podekscytowana na myśl o wieczornym koncercie i spędzeniu czasu z Mistrzem, zatrzasnęła drzwi samochodu.
Trzy palce doktora, aż do drugiego stawu, zostały kompletnie zmiażdżone; ból był nie do opisania. Pani Lewis była w stanie paniki. To była prawa ręka doktora. Doktor Lewis był dentystą, przyszłość jego rodziny byłaby pod znakiem zapytania, gdyby jego ręka została uszkodzona bez nadziei na całkowite wyleczenie.
Pani Lewis prędko pobiegła po schodach na górę do Mistrza, aby mu zdać relacje z tej tragedii. W stanie ponadludzkiej świadomości Mistrz spojrzał na nią spokojnie i powiedział: “Nic już nie mów, wróć do samochodu i powiedz doktorowi, żeby nie patrzył na swoją dłoń i żeby włożył ją do kieszeni swojego płaszcza”. Doktor natychmiast posłuchał.
Mistrz powiedział, że nie będzie zmiany planów, więc wszyscy bez zwłoki odjechali na hollywoodzki koncert. Wiele lat później, doktor Lewis opowiedział tę historie jednemu z uczniów. Doktor dodał, że kompletnie ufał Mistrzowi i jego radom i natychmiast był gotowy do trzymania ręki w swoim płaszczu. Tak długo, jak to robił, nie odczuwał ani bólu, ani niepokoju związanego z obecnym i przyszłym stanem zdrowia jego prawej ręki.
Następnego ranka, zgodnie z planem, doktor Lewis i jego żona wsiedli do pociągu jadącego do Bostonu. Zraniona dłoń spoczywała w kieszeni płaszcza podczas trzydniowej podroży do Bostonu. Kiedy Doktor wrócił do domu, spojrzał na rękę; pozostały tylko ledwo zauważalne ślady, gdzie drzwi samochodu przytrzasnęły palce. Doktor nie odczuwał żadnego bólu. Jego prawa ręka była kompletnie sprawna. Pierwszego dnia w swoim gabinecie, doktor pracował przez cały dzień. Zapomniał o swojej kontuzji, lecz miał pełna świadomość boskiego wstawiennictwa, dokonanego przez swojego Guru.
Comments